Interview LKP Plants - Wim Koolhaas
Wat ooit begon als een groentetuin in Rotterdam, aangelegd door grootvader Leo Koolhaas, groeide uit tot een kleurrijk familiebedrijf. Toen de stad ruimte nodig had voor woningbouw, verhuisde de familie Koolhaas naar Moerkapelle. Daar werd eerst van alles geteeld, maar al snel raakten Leo en zijn zoon geboeid door de Bromelia. Een keuze die de koers van hun onderneming voorgoed zou veranderen.
Vandaag de dag zetten zijn drie kleinzoons de traditie voort met LKP Plants: een toonaangevend tuinbouwbedrijf dat zich volledig heeft gespecialiseerd in Bromelia’s. Wij gingen in gesprek met Wim Koolhaas, derde generatie en mede-eigenaar van LKP Plants, over het familiebedrijf, de liefde voor de Bromelia en de ambities voor de toekomst.
Kun je wat meer over LKP Plants vertellen?
LKP staat voor Leo Koolhaas Potplanten. Mijn opa begon rond 1900 met groentetuinen in Rotterdam. Toen de gemeente eind jaren ’60 besloot huizen te bouwen, werd het stuk land van mijn opa onteigend. Ze verhuisden naar Moerkapelle en begonnen daar opnieuw. In die tijd kweekten ze werkelijk alles, van groene varens tot aan bloeiende planten, je moest een breed aanbod hebben om mee te kunnen op de veiling. Maar vanaf eind jaren ’80 zijn we ons volledig gaan richten op Bromelia’s. Dat was een bewuste keuze: teelttechnisch en qua klimaatbeheersing is het efficiënter, en je kunt je veel beter verdiepen in het assortiment. Inmiddels telen we tussen de 80 en 100 verschillende soorten.
Wat is jouw rol binnen LKP Plants?
De tuinbouw is er letterlijk met de paplepel ingegoten. Samen met mijn twee broers vorm ik de derde generatie binnen het familiebedrijf. We zijn met z’n drieën opgegroeid tussen de planten, maar ieder van ons heeft gaandeweg zijn eigen specialisatie gevonden. De een is technisch onderlegd en houdt zich bezig met de installaties en innovaties in de kas, de ander richt zich op de teelt en alles wat daarbij komt kijken. Zelf ben ik verantwoordelijk voor de verkoop en het contact met klanten. Die verdeling werkt goed, juist omdat we elkaar aanvullen. Natuurlijk is samenwerken als broers niet altijd vanzelfsprekend. Je kent elkaar door en door, en dat kan soms botsen. Maar het zorgt tegelijkertijd ook voor vertrouwen en een gedeelde visie. Onze ouders hebben ons altijd vrijgelaten in onze keuzes, en dat heeft ervoor gezorgd dat we bewust voor het bedrijf hebben gekozen. We proberen vast te houden aan ieders kracht, zodat we samen LKP Plants verder kunnen brengen.
Zijn er recent nog uitbreidingen geweest?
Twee jaar geleden hebben we 1,5 hectare uitgebreid met een semi-gesloten kas. Daarmee houden we warmte en CO₂ binnen, zonder verlies aan de buitenlucht. We willen in de toekomst zonnewarmte oogsten en opslaan in de grond, als een soort warmte- en koudeopslag dus. Dat kan de helft van de energie besparen ten opzichte van traditionele kassen. Duurzaamheid is sowieso een belangrijk thema. We werken al vijf jaar biologisch en gebruiken vrijwel geen chemie meer. Water en meststoffen zijn volledig gesloten systemen. Hoe geslotener we kunnen telen, hoe beter we voorbereid zijn op de toekomst.
Recent hebben jullie een nieuwe koers ingezet op het gebied van verkoop, kan je daar wat meer over vertellen?
Voorheen werkten we samen met Bromelia Specialist, een samenwerking die jarenlang goed heeft gefunctioneerd. Toch merkten we dat onze visie en ambities steeds meer vroegen om een eigen koers. Door zelfstandig verder te gaan, hebben we meer vrijheid om keuzes te maken die passen bij onze strategie en identiteit als familiebedrijf. We kunnen sneller schakelen, zelf bepalen hoe we onze producten positioneren en direct inspelen op klantvragen. Dat geeft energie. Natuurlijk was het geen makkelijke beslissing, want je laat ook iets vertrouwds los. Maar het voelt als een logische stap in onze ontwikkeling, en we merken dat het ons als team sterker maakt.
Hoe ziet de samenwerking met Anthura eruit?
Die is heel fijn. We werken sinds twee jaar intensiever samen. De zakelijke samenwerking is jong, maar als professionals kennen we elkaar al tientallen jaren. Samen kijken we bijvoorbeeld naar houdbaarheid en de reis van de plant van kas naar consument. Dat moet goed in kaart worden gebracht. Een plant wordt in de kas letterlijk in de watten gelegd, maar moet daarna ineens wennen aan heel andere omstandigheden. Dat vraagt om afstemming tussen de verschillende partijen op welke vlakken we kunnen verbeteren.
Waar ben je het meest trots op?
Als ik ergens in het buitenland ben en ik zie een Bromelia staan waarvan ik weet: die komt bij ons vandaan. Laatst was ik in Italië en zag ik een van onze Bromelia rassen in een winkelwagentje, met een kind dat er echt helemaal blij van werd. Dan besef je: wat wij hier met zorg kweken, maakt ergens anders iemands dag een beetje mooier.
